A billion dollars transferred from Poland to Italy! By UniCredito Italiano.
So the question is for me as a Polish American.
Why Poland sold the bank to begin with, is it to bail out now international banks with the Polish Taxpayers money ?
Lech Alex Bajan
Imagine this scenario: In a medium-size European country -- call it Country X -- the bank regulators hold an ordinary meeting. These being extraordinary times, the regulators discuss the health of various banks, including the country's largest -- call it Bank Y -- which is owned by an even larger Italian financial group. Last spring, Bank Y, which is perfectly healthy, transferred a large sum to its now somewhat-less-healthy Italian parent; since this is nothing unusual, the regulators drop the subject and move on.
The following day, the matter is reported in a marginal, far-right newspaper in somewhat different terms: "A billion dollars transferred to Italy! Country X's hard-earned money going abroad!" Within hours, as if on cue, everyone starts selling shares in Bank Y, whose stock price plunges. So does the rest of Country X's smallish stock market. So does Country X's currency. Within a few more hours, Country X is calling for an international bailout, the IMF is on the phone and the government is wobbling.
Except for that final sentence -- there was no international bailout or call to the International Monetary Fund, and the government is fine -- that is a brief description of something that happened last week to one of Poland's largest banks. A real meeting, followed by an unsubstantiated rumor in a dodgy newspaper, and a bunch of nervous investors started selling. Shares in the bank collapsed by the largest margin in its history; for one ugly day, they dragged down the rest of the Polish stock market and currency as well.
As I say, the story ended there. But it could have gone further, and, indeed, in several other countries it has. A month ago, in the first round of this crisis, panicky rumors brought down banks. Now, with trillions of nervous dollars sloshing around the international markets, panicky rumors are bringing down countries.
The case of Iceland, which in recent weeks has nationalized its three major banks, shut its stock exchange and halted trading in its currency, is by now well known. Less well known is the speed with which the Icelandic disease is spreading. Consider Hungary, once the destination of choice for investors who wanted an Eastern European head office with a 19th-century facade and a pastry shop next door: The currency is in free fall and so is the stock market, flummoxing those previously well-fed investors. (One of them told a Hungarian financial Web site: "I haven't got a clue as to when and how this would end, I'm just staring into empty space.") Or Ukraine, whose central bank governor declared his banking system "normal and reliable" on Monday of last week. By Tuesday of last week, Ukraine had desperately requested " systemic support" from the IMF.
So far, most of these crises have been explained away: The banks of Iceland had debts larger than Iceland's gross domestic product, Hungary's finances were long mismanaged, and Ukraine, whose president just called for the third election in as many years, is badly governed. But the speed with which some of these defaults are happening, coupled with the paranoia inherent in the political culture of small countries, has led many to suspect political manipulation as well.
To put it another way: If you wanted to destabilize a country, wouldn't this be an excellent time to do it? If Country X's stock market can crash after the publication of a single article in an obscure newspaper, think what might happen if someone conducted a systematic campaign against Country X. And if you can imagine this, so can others.
All governments have enemies, internal and external, or at least are faced with elements that do not wish them well: the political opposition, the country next door, the former imperial power. For someone, there will always be the temptation to bring down the government, destabilize the country and thus create political chaos.
Even when there hasn't been political meddling, someone else will suspect that it has occurred, anyway. Here, then, is a prediction: Political instability will follow economic instability like night follows day. Iceland is not alone. Serbia, the Baltic states, Kazakhstan, Indonesia, South Korea and Argentina are all in financial trouble; so, too, are Russia and Brazil.
And here's a final, unpleasant thought: Pakistan. This is a country with 25 percent inflation and a currency in free fall; a country with a jihadist insurgency on its border with Afghanistan, permanent hostility on its border with India, nuclear weapons and a tradition of street demonstrations in response to suspect newspaper articles. Dozens of people, with all kinds of agendas, have an interest in using financial markets to destabilize Pakistan, and Afghanistan along with it. Eventually, one of them will.
applebaumletters@washpost.com
Sunday, October 26, 2008
Sunday, October 19, 2008
Myśląc Ojczyzna: "Awantury arabskie i moralne"
Myśląc Ojczyzna: "Awantury arabskie i moralne"
red. Stanisław Michalkiewicz (2008-10-15)
Felieton
słuchajzapisz
Szanowni Państwo!Odsłonił się przed naszymi oczami kolejny rozdział groteskowej wojny między premierem Donaldem Tuskiem, a prezydentem Lechem Kaczyńskim. W przeddzień planowanego odlotu prezydenta do Brukseli na rozpoczynający się szczyt Unii Europejskiej, szef Kanclearii Premiera, pan minister Tomasz Arabski przesłał do Kancelarii Prezydenta pismo z zawiadomieniem, że państwowy samolot, który właśnie zawiózł do Brukseli delegację rządową, pozostanie do jej dyspozycji w tym mieście przez cały czas trwania szczytu. Pewnie premier Donald Tusk i ministrowie jego rządu będą samolotem latac do toalety, zwłaszcza gdy ich przypili. Krótko mówiąc, samolotu dla prezydenta nie będzie.Pan minister Tomasz Arabski wyjaśnił podczas przesłuchania w TVN-24, że to dlatego, iż doszedł do wniosku, że wizyta prezydenta Kaczyńskiego w Brukseli ma charakter prywatny. Gdyby pan Tomasz nie nazywał się Arabski, tylko trochę inaczej, to oczywiście mógłby dojść do każdego wniosku i nawet prezydenta Kaczyńskiego postawić na baczność. Skoro jednak jest tylko Arabski, a na dodatek piastuje stosunkowo skromne stanowisko rządowego intendenta, to okreslanie charakteru zagranicznych wizyt prezydenta państwa raczej do jego kompetencji nie należy. Jestem prawie pewien, że pan minister Tomasz Arabski też to wie. A skoro wie, a mimo to pozwolił sobie na taki gest pod adresem prezydenta Polski, to na pewno za wiedzą i aprobatą premiera Donalda Tuska.Pośrednio możemy o tym wnioskować z wypowiedzi samego premiera, który dawał do zrozumienia, że piętrzące się nagle trudności a to z chorymi pilotami, a to z samolotem, który musi pod parą stać w gotowości na lotnisku w Brukseli przez cały czas trwania szczytu Unii Europejskiej, to tylko preteksty, których celem jest uniemożliwienie prezydentowi wzięcia udziału w brukselskim szczycie. Prezydent nie jest mi do niczego potrzebny - stwierdził premier Tusk.Jestem przekonany, że tym razem mówi szczerze. Co więcej - jestem przekonany, że musi być bardzo ważny powód, dla którego premier Donald Tusk nie życzy sobie mieć w Brukseli świadka w osobie prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W takim razie trzeba postawić pytanie, jakie łajdactwo zamierza pan premier tam przeprowadzić, że próbuje nie dopuścić prezydenta państwa do uczestnictwa w brukselskim szczycie wszelkimi sposobami, łącznie z gangsterskimi chwytami, tak samo, jak podczas "nocnej zmiany" w czerwcu 1992 roku?Stawiam to pytanie z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że skoro premier Tusk wszelkimi sposobami dąży do pozbycia się z Brukseli świadka w osobie prezydenta, to najwyraźniej musi mieć coś ważnego, a zarazem kłopotliwego do ukrycia. Po drugie dlatego, że zarówno pan premier Donald Tusk, jak i ministrowie jego rządu udowodnili, iż działają na szkodę polskich obywateli i podejmowanych przez nich przedsięwzięć gospodarczych. Najlepiej widac to na przykładzie działań, które doprowadziły do cofnięcia unijnej subwencji na wiercenia geotermalne w Toruniu oraz aktualnego blokowania przez ministra spraw wewnętrznych Grzegorza Schetynę możliwosci rozpoczęcia publicznej zbiórki na sfinansowanie tej inwestycji poza środkami publicznymi. Jeśli zatem premier Tusk i jego rząd w interesie tajnych służb tubylczych i zagranicznych nie waha się działać na szkodę polskich obywateli i polskiej gospodarki, to całkiem możliwe, że nie będzie miał też żadnych oporów przed działaniem na szkodę polskiego państwa. Jest to tym bardziej prawdopodobne, ze prawdziwym programem Platformy Obywatelskiej i tworzonego z jej udziałem rządu jest odwdzięczanie się tajnym służbom tubylczym i zagranicznym, które wsparły ją podczas ubiegłorocznej kampanii wyborczej i doprowadziły do miejsca, w którym aktualnie się znajduje. Jest dla mnie rzeczą oczywistą, że ani dawne komunistyczne tajne służby wojskowe, ani tym baerdziej - tajne służby zagraniczne, nie działały, ani nie działają w interesie Polski. Przeciwnie - w ich interesie leży maksymalne osłabienie polskiego państwa, żeby łatwiej można było je rozkraść, a pozostałe resztki poddać pod władzę państw poważnych.W tym celu wystarczy doprowadzić do wejścia w życie Traktatu Lizbońskiego - jak gdyby nigdy nic - jak gdyby nie było irlandzkiego referendum, a którym traktat tej zostal odrzucony. Ponieważ prezydent Kaczyński od pewnego czasu odmawia ratyfikacji tego traktatu, to jego obecność przy ewentualnym zaciąganiu przez rząd w imieniu Polski zobowiązań, że na przykład metodą faktów dokonanych doprowadzi do wprowadzenia w Polsce w życie postanowień Traktatu Lizbońskiego, jest nie tylko niepotrzebna, ale również - w najwyższym stopniu niepożądana. Tylko taką przyczyną można przekonująco wyjaśnić postępowanie premiera Tuska, który nie waha się ani przed ośmieszaniem Polski, ani przed ośmieszaniem siebie samego i swojego rządu. Rzeczywiście musiał zostać przez kogoś postawiony pod ścianą, że tak się uwija, nie dbając już o pozory. Miejmy nadzieję, że opinia publiczna w końcu się dowie, kto tak premiera Tuska sztorcuje i jakiego rodzaju propozycję nie do odrzucenia mu złożył.I na koniec z innej beczki. Od wielu Słuchaczy i Czytelników docierają do mnie sygnały, ze z moich felietonów wyłania się pon ury obraz rzeczywistości. To niestety prawda, ale to nie moja wina, że rzeczywistość nie jest wesoła. Ja jej przeciez nie tworzę, ja ja tylko opisuję.Niemniej jednak, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom Słuchaczy i Czytelników zwracam ich uwagę na pewien optymistyczny element w tym ponury, i przygnębiającym obrazie. Chodzi mi o moralną kondycję naszego społeczeństwa, która chyba nie jest aż tak zła, jak można by się spodziewać. Oto wczoraj po raz kolejny dowiedzieliśmy się, że nawet tak, zdawałoby się, zdemoralizowane osoby, jak oficerowie komunistycznej Służby Bezpieczeństwa, odważnie stają dzisiaj po stronie prawdy i gotowi są dawać osobiste świadectwo na każde żądanie. Dzieki temu łatwiej nam będzie nie tylko zachować wiarę w człowieka, ale nawet w ogóle.
Mówił Stanisław Michalkiewicz
red. Stanisław Michalkiewicz (2008-10-15)
Felieton
słuchajzapisz
Szanowni Państwo!Odsłonił się przed naszymi oczami kolejny rozdział groteskowej wojny między premierem Donaldem Tuskiem, a prezydentem Lechem Kaczyńskim. W przeddzień planowanego odlotu prezydenta do Brukseli na rozpoczynający się szczyt Unii Europejskiej, szef Kanclearii Premiera, pan minister Tomasz Arabski przesłał do Kancelarii Prezydenta pismo z zawiadomieniem, że państwowy samolot, który właśnie zawiózł do Brukseli delegację rządową, pozostanie do jej dyspozycji w tym mieście przez cały czas trwania szczytu. Pewnie premier Donald Tusk i ministrowie jego rządu będą samolotem latac do toalety, zwłaszcza gdy ich przypili. Krótko mówiąc, samolotu dla prezydenta nie będzie.Pan minister Tomasz Arabski wyjaśnił podczas przesłuchania w TVN-24, że to dlatego, iż doszedł do wniosku, że wizyta prezydenta Kaczyńskiego w Brukseli ma charakter prywatny. Gdyby pan Tomasz nie nazywał się Arabski, tylko trochę inaczej, to oczywiście mógłby dojść do każdego wniosku i nawet prezydenta Kaczyńskiego postawić na baczność. Skoro jednak jest tylko Arabski, a na dodatek piastuje stosunkowo skromne stanowisko rządowego intendenta, to okreslanie charakteru zagranicznych wizyt prezydenta państwa raczej do jego kompetencji nie należy. Jestem prawie pewien, że pan minister Tomasz Arabski też to wie. A skoro wie, a mimo to pozwolił sobie na taki gest pod adresem prezydenta Polski, to na pewno za wiedzą i aprobatą premiera Donalda Tuska.Pośrednio możemy o tym wnioskować z wypowiedzi samego premiera, który dawał do zrozumienia, że piętrzące się nagle trudności a to z chorymi pilotami, a to z samolotem, który musi pod parą stać w gotowości na lotnisku w Brukseli przez cały czas trwania szczytu Unii Europejskiej, to tylko preteksty, których celem jest uniemożliwienie prezydentowi wzięcia udziału w brukselskim szczycie. Prezydent nie jest mi do niczego potrzebny - stwierdził premier Tusk.Jestem przekonany, że tym razem mówi szczerze. Co więcej - jestem przekonany, że musi być bardzo ważny powód, dla którego premier Donald Tusk nie życzy sobie mieć w Brukseli świadka w osobie prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W takim razie trzeba postawić pytanie, jakie łajdactwo zamierza pan premier tam przeprowadzić, że próbuje nie dopuścić prezydenta państwa do uczestnictwa w brukselskim szczycie wszelkimi sposobami, łącznie z gangsterskimi chwytami, tak samo, jak podczas "nocnej zmiany" w czerwcu 1992 roku?Stawiam to pytanie z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że skoro premier Tusk wszelkimi sposobami dąży do pozbycia się z Brukseli świadka w osobie prezydenta, to najwyraźniej musi mieć coś ważnego, a zarazem kłopotliwego do ukrycia. Po drugie dlatego, że zarówno pan premier Donald Tusk, jak i ministrowie jego rządu udowodnili, iż działają na szkodę polskich obywateli i podejmowanych przez nich przedsięwzięć gospodarczych. Najlepiej widac to na przykładzie działań, które doprowadziły do cofnięcia unijnej subwencji na wiercenia geotermalne w Toruniu oraz aktualnego blokowania przez ministra spraw wewnętrznych Grzegorza Schetynę możliwosci rozpoczęcia publicznej zbiórki na sfinansowanie tej inwestycji poza środkami publicznymi. Jeśli zatem premier Tusk i jego rząd w interesie tajnych służb tubylczych i zagranicznych nie waha się działać na szkodę polskich obywateli i polskiej gospodarki, to całkiem możliwe, że nie będzie miał też żadnych oporów przed działaniem na szkodę polskiego państwa. Jest to tym bardziej prawdopodobne, ze prawdziwym programem Platformy Obywatelskiej i tworzonego z jej udziałem rządu jest odwdzięczanie się tajnym służbom tubylczym i zagranicznym, które wsparły ją podczas ubiegłorocznej kampanii wyborczej i doprowadziły do miejsca, w którym aktualnie się znajduje. Jest dla mnie rzeczą oczywistą, że ani dawne komunistyczne tajne służby wojskowe, ani tym baerdziej - tajne służby zagraniczne, nie działały, ani nie działają w interesie Polski. Przeciwnie - w ich interesie leży maksymalne osłabienie polskiego państwa, żeby łatwiej można było je rozkraść, a pozostałe resztki poddać pod władzę państw poważnych.W tym celu wystarczy doprowadzić do wejścia w życie Traktatu Lizbońskiego - jak gdyby nigdy nic - jak gdyby nie było irlandzkiego referendum, a którym traktat tej zostal odrzucony. Ponieważ prezydent Kaczyński od pewnego czasu odmawia ratyfikacji tego traktatu, to jego obecność przy ewentualnym zaciąganiu przez rząd w imieniu Polski zobowiązań, że na przykład metodą faktów dokonanych doprowadzi do wprowadzenia w Polsce w życie postanowień Traktatu Lizbońskiego, jest nie tylko niepotrzebna, ale również - w najwyższym stopniu niepożądana. Tylko taką przyczyną można przekonująco wyjaśnić postępowanie premiera Tuska, który nie waha się ani przed ośmieszaniem Polski, ani przed ośmieszaniem siebie samego i swojego rządu. Rzeczywiście musiał zostać przez kogoś postawiony pod ścianą, że tak się uwija, nie dbając już o pozory. Miejmy nadzieję, że opinia publiczna w końcu się dowie, kto tak premiera Tuska sztorcuje i jakiego rodzaju propozycję nie do odrzucenia mu złożył.I na koniec z innej beczki. Od wielu Słuchaczy i Czytelników docierają do mnie sygnały, ze z moich felietonów wyłania się pon ury obraz rzeczywistości. To niestety prawda, ale to nie moja wina, że rzeczywistość nie jest wesoła. Ja jej przeciez nie tworzę, ja ja tylko opisuję.Niemniej jednak, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom Słuchaczy i Czytelników zwracam ich uwagę na pewien optymistyczny element w tym ponury, i przygnębiającym obrazie. Chodzi mi o moralną kondycję naszego społeczeństwa, która chyba nie jest aż tak zła, jak można by się spodziewać. Oto wczoraj po raz kolejny dowiedzieliśmy się, że nawet tak, zdawałoby się, zdemoralizowane osoby, jak oficerowie komunistycznej Służby Bezpieczeństwa, odważnie stają dzisiaj po stronie prawdy i gotowi są dawać osobiste świadectwo na każde żądanie. Dzieki temu łatwiej nam będzie nie tylko zachować wiarę w człowieka, ale nawet w ogóle.
Mówił Stanisław Michalkiewicz
Thursday, October 9, 2008
GUESS WHO CAME TO AMERICA EVEN BEFORE THE PILGRIMS DIDDespite the Statue of Liberty’s appeal to “give me your tired and yourpoor,” those who trace the
GUESS WHO CAME TO AMERICA EVEN BEFORE THE PILGRIMS DIDDespite the Statue of Liberty’s appeal to “give me your tired and yourpoor,” those who trace their American roots to New York’s Ellis Islandmight tell you these noble words of welcome were not always the fact.The new arrivals of a century ago were often given special names. The nameswere invented by those who claimed “we were here first” or, at least, that“we got here before you did.”Or, so they thought.The vocabulary of that era was often peppered with derogatory epithets like“kike,” “dago,” “honky” or “Polack,” among others. Today, our assumedcivility and political correctness compel us to refrain from such expletivesand refer to them as the “K,” “ D,” “ H” or “P” words.It’s no wonder organizations like the Jewish community’s Anti-DefamationLeague and, more recently, the Anti-Bigotry Committee of the Polish AmericanCongress became a necessity.Now comes the surprise. The name-callers who thought “we got here beforeyou did” most likely did not. In reality, those who were called these nastynames probably got here ahead of the name-callers. At least as far as thePolish Americans were concerned.When we sit down for our family dinner on Thanksgiving Day, how can we notreflect on the days of early America and the time England’s Pilgrims landedon Plymouth Rock in 1620.History clearly records them as one of America’s “firsts.”But another Englishman named John Smith came to America’s shores even beforethe Pilgrims did when he landed at Jamestown in 1607 to start the VirginiaSettlement.Now here’s what the name-callers who gave the Ellis Island immigrants such ahard time never learned in school.In 1608, when Captain Smith needed skilled craftsmen to help develop the newVirginia Colony, he invited a group of Polish artisans to come to Jamestownand bring their technical skills with them. The first factory in Americawas the glassworks the Polish settlers established at Jamestown.Their contribution to the growth of Virginia became an essential element ofits success. Despite the recognition they earned for their vital input tothe colony’s prosperity, they were refused the right to vote when electionswere to take place.What was the reason for the denial? It was because they were Polish.The Englishmen felt only the English should have a say in Virginia’sgovernment.So how did the Poles react? They simply stopped working. The economicpressure of their stoppage was effective and they were finally permitted tovote.The Poles not only made their point but they also established a precedent.They had succeeded in organizing the first labor and civil rights strikes onthe shores of the New World.To pay tribute to the historic achievements of Jamestown’s Polish workers,the Anti-Bigotry Committee, along with the rest of the Polish AmericanCongress and other major Polish American organizations, held specialcommemorative ceremonies at Jamestown on October 1st, exactly 400 years tothe day the Poles arrived in 1608.When you sit down for your Thanksgiving turkey next month, just remember thePoles got to America even before the Pilgrims did.It’s entirely possible, therefore, the first Thanksgiving Day may haveactually been celebrated in Virginia rather than in Massachusetts. Somepeople in Virginia say it was. However, nobody could say if turkey was themain dish that day.The Polish settlers came to Jamestown nearly two centuries before theAmerican Revolution and the formation of the United States out of theoriginal thirteen colonies. The story of Jamestown is a basic and integralpart of American history.And now, as the noted radio commentator Paul Harvey would say, “now you knowthe rest of the story.”Contact: Frank MilewskiAlex Lech BajanDirector of the Polish American CongressContact: Frank Milewski(718) 263-2700 – Ext. 105__________________Polish American Congress1612 K Street, N.W. Suite 410Washington, D.C. 20006Tel: (202) 296-6955Fax: (202) 835-1565Web: www.polamcon.orghttp://www.poloniaxxi.com/CEORAQport Inc.2004 North Monroe StreetArlington Virginia 22207Washington DC AreaUSATEL: 703-528-0114TEL2: 703-652-0993FAX: 703-940-8300sms: 703-485-6619EMAIL: polonia@raqport.comWEB SITE: http://raqport.comReplacement for the SUN COBALT RAQ LINENew Centos BlueQuartz with GUIsupply and global tech support
Saturday, October 4, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)